Yüksek kavisli ayak yapısı insanların % 8 ile 15’inde görülmektedir. Bu ayak yapısına sahip insanların % 70-80 in de ayakta mevcut şekil bozukluğu doğuştan gelen yapısal bir özelliktir. Geriye kalanlarda ise bir takım doğuştan gelen nörolojik hastalıklar (çocuk felci, spina bifida, doğuştan kas hastalıkları) veya sonradan ortaya çıkan hastalıklar (spastik peroneal felç, sinir sistemi tümörleri) bu duruma neden olmaktadır. Yapısal yüksek kavisi olan bu insanların bir kısmında ayak eklemleri doğal esnekliğine sahipken, diğer bir kısım hastada ayak eklemlerinin esnekliği yeterli değildir. Ayak esnekliği iyi olan kişilerde yüksek kavis genellikle sportif performansı etkilemez ancak ayak esnekliği yetersiz sporcularda ayak ağrıları ortaya çıkar. Yüksek kavisi olan kişilerde ayak önüne, yani tarak kemiklerine ve topuk bölgesine aşırı yüklenme olmakta, bu durum ayak önü ve topuk ağrılarına, bu bölgelerde nasır oluşumlarına neden olmaktadır. Yine bu yapısal özelliğe sahip kişilerde ayak bilek burkulmaları ve metatars stres kırıkları topukta içe dönme ve ayak dış yanına basma eğilimi nedeniyle, daha sık görülmektedir. Hastaların bir kısmında sadece ayak kavisinde yükselme ve buna eşlik eden taban kas ve tendonlarında gerginlik mevcutken, bir grup hasta da ise parmaklarda şekil bozuklukları (pençe parmak) da görülmektedir. Düztabanlığa göre daha rahatsız edici olan bu durumun tedavisinde sporcular da ayakkabı içine konan tabanlık veya özel aparatların kullanılması, tabandaki kas ve tendon’lara yönelik germe egzersizleri faydalı olmaktadır. Nörolojik nedenlerle ortaya çıkan yüksek kavis hastalığında ise ameliyata kadar giden tedavi yöntemleri uygulanmakta olup, bu kişilerin spor yapması mümkün değildir.
